 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Белым белы прастор замарожаны,
небакрай чырвоны і залаты.
Толькі шахты чарнеюць трывожна
і зьвіняць на марозе драты.
Канваіры глядзяць абыякава –
не ўцячом анікуды – мароз –
неяк мірна прыселі сабакі,
пушысты адкінуўшы хвост.
А мароз пранізаў і бушлаты.
Скаваў чалавечы дых.
Твары жанчын амаль барадатыя,
у замерзлых космах, сівых...
Цішыня белай сьмерці навокал,
ледзяная суровая бель.
Аніводнай хмаркі высока,
што адчайным варожыць мяцель.
Не закруціць сьнягоў, не завее.
Канваіра ў сумёт не кульне.
Ў такт шалёных бунтарных надзеяў
чорных вострых дратоў не парве.
Ліпне лом, і кайло пасівела.
Пад сякерай скрыпіць мерзлата.
I згінаюцца чорныя цені.
Цені кіркай выдзёўбваюць такт.
Недзе сем'і зажураны ў хатах.
Гэта так незваротна даўно...
На'т бялейшых, чым сьнег,
курапатак
у пагрозьлівы дзень не відно.
Сонца вогнішчам смольных паленьняў
зіхаціць, ад яго не цяплей.
Не відно нават дзікіх аленяў
I ў апратках са скуры людзей.
Беларусь! Печ у хаце сялянскай,
бохан хлеба на белым стале
і жанчын мацярынская ласка
да ўсяго, што жыве на зямле.
Паглядаюць пахмурныя комі
на калоны нявольных жанчын.
Комі, ў скурах, з аленямі, дома.
Ну, а нам – прападаць у начы.
Цягне ноч сьнегу шлейф бесканечны,
цягне зьзяньня марознага пас.
Стылых зор, мігатлівых,
спрадвечных,
амаль столькі ж, як сьлёзаў у нас.
О кітайцы, індыйскія парыі,
брацьця-нэгры з далёкіх краін,
за якую такую кару мы
мерзнем тут сярод белых пустынь?
Мы зайздросьцім сонейку цёпламу,
долі-мачысе, долі скупой.
Замярзаюць тут сьлёзы кроплямі.
Штык у плечы направіў канвой.
Беларусь, Украіна, Прыбалтыка...
Цьвет жаночы – Радзіма і Бог.
Беласьнежныя твары за кратамі.
Закаханыя сэрцы ў дратох.
Будзе жыць, хто з пакут гэтых вернецца,
будзе памятаць, хто не памрэ.
Вартасьць кожнага чынамі мерыцца
і законам зямлі і нябёс.
Не акажуцца тыя, пад шпаламі.
З-пад зямлі не ўстае чалавек.
Толькі боль, які закапалі мы,
уваскрэсьне, асудзіць наш век.
1950
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
